Гэта старонка не была вычытаная
Люблю жыцьцё я на вясьне,
І зараз вось, як радасьць маю,
Гляджу на першы ў марах сьнег
І з навіной сябе вітаю.
Сабраць я думак не пасьпеў
А ўжо я чую, як гавораць,
Што мой ўчарашні лірны сьпеў
Адны пустыя пераборы.
— „Які-бок нудны вершаплёт
I самай першай маркі ныцік!..“
Вазьмеце, струны, свой акорд
І пахавальны марш грыміце.
Хачу узрадаваць сябе
Хоць гэтым спосабам нязвычным…
Шмат кроз у творчай барацьбе
шмат памылак політычных.
Праводжу я ад іх мяжу
Хай згінуць (ворагу на крыўду).
Я перад хваляй ня дрыжу —
Сухім з вады ці мокрым выйду.
На узьбярэжжы дзён стаю,
Палю душу сваёй карункі…
І ломяць голаву маю
Упартыя благія думкі.
