Гэта старонка не была вычытаная
Тонкі званок прэлюдый
Ўжыты ня раз поэтамі.
Днець я ў надхмар‘і буду
І кіраваць плянэтамі.
Новая сёньня ростань
Шчыра гандлюе рэкамі…
Некалі ўмелі проста:
Білі лазой і стэкамі.
З ранак цадзілі віны —
Кроў ім шампанскім капала.
Зараз цела краіны
З бруднаю сьлінай лапаюць.
Будзе пакуль і гаўкаць
Гэткі табе за рублікі…
Поўзае злыдзень п‘яўкай
Ля маладой Рэспублікі.
Толькі прыязьню, шкоднай,
Падхалімажам плянавым —
Даўняй зямлі лагоднай
Не аднавіць ім нанава.
У постацях іхных рупных
І далікатна згорбленых —
Чую я сьмех падкупны,
Чую я плач падроблены.
