Гэта старонка не была вычытаная
II
Маўчала ноч у цьвеце долу,
Зялёны гай не гаманіў…
Успомніў сёньня мімаволі
Цябе ў разгульнасьці вясёлай, —
Цыганскі табар пры агні!..
Гарыць агонь… На сьвежым сене
Сядзяць маўкліва цыганы…
Ў вачох адбітак задуменьня,
Аб нечым думаюць яны.
Глядзіш… На тварах загарэлых
Сьляды глыбокія маршчын
Уздымаюць погляд горда-сьмелы…
..............
А там, за табарам, у змроку
Мігае постаць цыгана;
Ў тумане сінім недалёка
Зьвініць мінорная струна.
