Гэта старонка не была вычытаная
Ціха журацца ў лісьці
асеньнім
Саламяныя, шэрыя вёскі…
Зацьвілі, завіліся ў дасені
Маіх песень лісты і пялёсткі.
Саламяныя шэрыя
вёскі
Ой, ды просіньню восіні зьліты…
А ў душы кармазынавы росквіт,
Як і сьцежкі зарой апавіты!..
Ой, ня яснага сокала
крыльле, —
Праімчаліся дні-сонцавеі…
Мае вочы журбу утапілі
У клянова-пунсовай лістве…
1924 г.
