Юдзеніч, Дзянікін, Пятлюра, Калчак
І шмат яшчэ іншых дзяржаўных сабак
Сьмяртэльным туманам адзелі зару, —
Хацелі карону Расіі вярнуць.
А ў панскай Варшаве падпанак і пан
Францускай рукою падпісываў плян —
Як лепш пад вяльможнай пятою паноў
Зьяднаць беларускія шыры палёў…
Вандруе па сьвеце зьбянтэжаны жах…
І Вільня, і Менск у варожых руках.
У панскай Варшаве бяскрылы „арол“
Смаленскую вежу любуе даўно.
— Абы толькі дзюбай умеў уладаць,
А крыльлі няцяжка з Парыжу прыдбаць.
Дык здолее, здолее „белы арол“
Прынесьці на крэсы турму і касьцёл.
Так штодзень, так штодзень падпанак і пан
Зьбянтэжана марыў у шызы туман…
...............
IX
Глуха страляюць вінтоўкі.
Цемра!.. Сьнягі!.. Пустата!..
— Алё!..
…Мікітаву жонку?!.
Так?!.
Зараз прывесьці да штабу!
Чуеце?!. Зараз!.. Загад!..
..........
