Старонка:Вежа (1928).pdf/11

ВЕЖА

Заснула вежа. Што ёй сьніцца?..
Стаіць, панурая, як здань.
Была турма тут ці званіца —
хто мог-бы гэта адгадаць?..

А сівы час наўкола бродзіць,
як крок гадзін, як бег хвілін…
І нязьлічоныя стагодзьдзі
на шэрым камені ляглі.

Вякі стаяла без работы —
гняздо легенд і кажаноў…
..........
А сёньня людзі ў цяжкіх ботах
па сходах тупаюць ізноў.

Спавілі вежу дзіўным строем:
тут не разблыталі-б канцы
ні скандынаўскія гэроі,
ні царгародзкія купцы.