Старонка:Бѣлорусскія народныя пѣсни (1907).pdf/144

Пя^ерадъ Богамъ стаци,
Ўсю праўду сказаци,
Стаиць самъ Буо́хъ, —
Ня^е мубжня^е лгаци.

Ib.

|}

VIII. Солдатскія.

1.

Калина-малина, калинушка
Біе́лымъ цвіе́тамъ зацьвила,
Да эй! біе́лымъ цьвіе́тамъ зацьвила.
Ой, у полю, ў полю, у румяначку,
Маци сына радьзила,
Да эй! маци сына радьзила.^[1]
Парадьзиўшы сынка, ой, сынуо́чка,
У разумо́къ увяла́,
— Ой, ў разумо́къ, ў разумоча^экъ, —
У салдаты аддала.
Ой, спраў жа мніе́, ро́дна маци,
Два ружья,
Ой, два ружья, ро́дна маци,
Бо мы пуо́йдьзя^емъ вая^еваци.
— Ой, вярнися, сынку, ой, сынуо́чку,
Ў сваю ро́дьзиму назатъ!
— Ни вярнуся, мали ро́дна, —
На то воля ни мая,
Ни мая и ни твая, —
Тольки бѣлаго цара.

Малево.

2.

Сьвя^еци, сьвя^еци, міе́сяцу,
Сьвя^еци, сьвя^еци, ясны,

1. Припѣвъ съ повтореніемъ — послѣ каждой полустрофы.