Перайсці да зместу

Старонка:Буралом (1925).pdf/31

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Аб ім мастацтва —
адбітак толькі слабы,
толькі цень туманны.

Ён сам — з поэм поэма.
Не ў пэргамінах,
Не ў фоліянтах,
Ня ў маршах жалобных,
Ня у статуях,
Ня ў фарбах, —
У жыцьці.

∗     ∗

Надыйдзе час,
І ленінізм абхопіць
агнёва-сонечным штандарам
С. С. С. Р. сусьвету.

Сказы тысячалецьцяў
аб сьветлай долі чалавека,
якія выяўленьне знайшлі
ў адным магутным і прыгожым чэрапу,
спраўдзяцца ў жыцьці.
Усьціхне бура боек, спрэчак,
ня будзе ані клясаў, ні народаў,
а будзе ўсюды
вольны, творчы чалавек.
Тады,
праз стагодзьдзі,
з усіх краёў зямлі,
штогод
у дзень дваццаць першы студзеня,
памкнецца грамадою люд
у Чырвоную Мэкку —
Саркафаг той паглядзець,