Гэй, лапцюжнікі, слухай!..
Наша вёска ня будзе больш плакаць…
Па бруку гораду,
Бач, рухае,
Рухае горда
Лазою падплецены лапаць!..
З балота,
З ракітавай далі,
Акіянам аўсяных ніў,
Мы — Беларусі бяднота —
Сюды прынесены хваляй,
Хваляй сярдзітай, бурлівай…
Камяніцы былі ў сумоце,
Твар свой наморшчылі шыльды…
