Перайсці да зместу

Старонка:Безназоўнае (1925).pdf/70

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Старонка праверана

Як старым-старым стаў Янка,
Як пазбыўся сілы ўдалай,—
Баіў байкі-казкі ўнукам,
А зязюлька кукавала:
Ку-ку, ку-ку! кінь дакуку!
Годзі баіць! ку-ку, ку-ку!

Як хавалі людзі Янку,—
Галасілі многа-мала:
А на што-ж памёр ты, сейбіт!..
— А зязюлька кукавала:
Ку-ку, ку-ку! кінь дакуку!
Сьпі, саколік! ку-ку, ку-ку!

Акопы, 8/IX—21 г.

|}