Перайсці да зместу

Старонка:Безназоўнае (1925).pdf/103

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Старонка праверана

Гэй, сыпма далей, там на нівы,
Хоць гром грымі, хоць віхар вый!

Яшчэ спаткаемся калісьці—
За год, за колькі мо‘ гадкоў,
Як зьвянуць сёлетнія лісьці,
Як прыдзе «радаўніца» зноў.

(Адыходзе, напяваючы).

Жыў на сьвеце Лявон,
Молад, дужы быў ён…

1-шы ПАДАРОЖНЫ.
І дзіўны-ж гэты чалавечак!
Чаго ён хоча ад другіх?..

2-гі ПАДАРОЖНЫ.
Ці-ж мала ёсьць такіх авечак?
Ат, толькі сьмех глядзець на іх!

3-ці ПАДАРОЖНЫ.
А гэта што зноў за праява:
Каго нячысьцік нясе так?

2-гі ПАДАРОЖНЫ.
Бадай, запутаная справа,—
Вун, вун—адзін, другі яздак.