ЯКІМ. Матуле́нька, грошы будуць, абы здароўе, той чалаве́к, каторы хоча працаваць, з голаду не памрэ. На які гадок грошы ёсьць, а там, Бог ласкаў.
БУТРЫМ. Не бядуй, маці, не бядуй, не прападзе́ Якім, не прападзе́, — гдзе-ж ён прападзе́, калі ў яго вачох гарыць надзвычайны агонь. Не, такі агонь ня згасьне.
ЯКІМ. Да пары будзе гарэць, а посьле і згасьне… ну, матуленька, благаславе́це мяне́…
МАЦІ. Не хаце́ла-б я, каб дзіця маё па сьве́це бадзялася, ой не хаце́ла-б… (здымае абразок) будзь шчасьліў сынок, Бог з тобою, не забудзься нас, як мы не забываліся цябе́.
ЯКІМ (да бацькі) Благаславі, тату.
БАЦЬКА. Будзь жыў і здароў, сынку, няхай матачка найсьвяце́йшая апякуецца над табою і не папушчае ніколі.
ЯКІМ (да Рыгора). Брат, ты і гаспадар, ты і апякун, бацька стары, маці і гутаркі няма, і вось дзеля гэтага ўсю надзе́ю пакладаю на цябе́, абавязак твой працаваць і шанаваць старых, як родны сын, бывай здароў.
РЫГОР. Бывай здароў… (да бацькі) Бяры, тату, клумкі, глянем ці каня запрэглі.
| БАЦЬКА, |  выходзяць.
|
| РЫГОР і | |
| МАЦІ |
БУТРЫМ. Ну, дзіцятка, благаслаўляю і я, як свайму роднаму зычу шчасьця і здароўя. Калі часам будзе цяжка, ня будзе грошы, гукай да нас — памагу, а вось гэта табе́ на дарогу і на скляпе́ньня новае будовы жыцьця (дае грошы, да Альжбе́ты), пойдзем і мы глянем.
АЛЬЖБЕТА. Ну, дык бывай здароў, сынку, дай Божа табе́ дайсьці да вялікіх навук і быць вялікім чалаве́кам (пайшлі).
