Перайсці да зместу

Старонка:Śpieŭnik (1937).pdf/7

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Biełaruś, ty nie zahinieš!
Biełaruś, ty nie pamreš!

|}

ZORKA WENERA

Zorka Wenera ŭzyjšła nad ziamloju,
Świetłyja zhadki z saboj prywiała…
Pomniš, kali ja spatkaŭsia z taboju,
Zorka Wenera ŭzyjšła.

Z hetaj pary ja pačaŭ uhladacca
U nieba načnoje i zorku šukaŭ.
Cichim kachańniem k tabie razharacca
Z hetaj pary ja pačaŭ.

Ale rasstacca nam čas nastupaje;
Peŭna ŭżo dola takaja u nas!
Mocna kachaŭ ja ciabie, darahaja,
Ale rasstacca nam čas.

Budu ŭ dalokim kraju ja nudzicca,
U sercy luboŭ zataiŭšy swaju,
Kożnuju nočku na zorku dziwicca
Budu ŭ dalokim kraju.

Hlań inšy raz na jaje u razstańni,
Tam z joj zlijom my pahlady swaje…
Kab, choć na mih, uwaskresła kachańnie
Hlań inšy raz na jaje…