|
HARELICA
Oj ty, maja harelica! Oj ty wiesiałuška!
Cieraz usiu mianie nočku mučyła sukruška.
Niaŭżo-ż to mnie było lohka cieraz usiu nočku
Kali widzieŭ usio ŭ wośnie parożnuju bočku
Sudzi-ż Boża, dażdać świata, tady papiwaju,
Zahajkaju: haju, haju! dy zapaklikaju.
Sława-ż Bohu, što daždaŭsia, woś i papiwaju,
Zahojkaju: haju, haju! dy zapaklikaju.
A jak pryjdu da panočka: panok, majo hora!
Kasiŭ, haraŭ, siena hrabiŭ ceły dzień učora.
Woś tut panok pażalejeć i miłaść akażać,
Jašče chlapcu kielich wodki mnie nalici skażać.
A jak prydu da chacinki, dyk żoncy — wiaroŭka;
Woś z panami raspraŭlacca nia bywajeć łoŭka.
Huha! huha! zahojkaju, dy zapaklikaju,
Sudzi-ż, Boża dażdać świata, tady papiwaju.
|
