Старонка:Śpieŭnik (1937).pdf/15

Oj dumała, dumała, što mamačka śpić,
Ażno maja mamačka u sianioch staić.

Dy budzić niewiestačak: „Łastaŭki maje!
„Pasłuchajcie ptušačku, što u sadzie piaje.

„Što heta za ptušačka żałasna piaje?
„Adkul heta ptušačka pryčyty biare?

„Kali naša dziciatka, laci k nam u dwor,
„A ziaziula šeraja, — laci ŭ ščуry bor“.

Nie dačuła dočańka mamčynych razmoŭ,
Palacieła dočańka dy u ščyry bor.

Lacieła lasočkami, — źliwała ślazmi,
Lacieła baročkami — sochnuŭ bor z tuhi.

Sieła-pała ziaziula na drewie suchim,
Zawiała żałosnuju razmowačku z im:

„Čamu tabie, dzieraŭca, Boh listki zabraŭ?
„Čamu mnie małodzieńkaj, doli Boh nia daŭ

OJ PAJDU JA ŁUHAM…

Oj pajdu ja łuham, łuham,
Dzie moj miły areć płuham.
Oj, pajdu ja łuham, łuham.
Jon areć pole wałami,
A ja płaču ŭsio ślazami.
Jon areć pole wałami.