AB UNUTRANAJ PACIESIE.
Raździeł I.
1. Budu ŭsłuchacca, što hawaryć budzie ŭwa mnie Hospad Boh (Ps. 84, 9). Bahasłaŭlenaja duša, jakaja čuje hutarku Hospada ŭ sabie i z wusnaŭ Jaho biare słowy paciechi.
Bahasłaŭlenyja wušy, jakija čutkija na šept Božaha natchnieńnia, a hłuchija na hołas hetaha świetu.
Bahasłaŭlenyja jašče raz wušy, jakija ŭsłuchajucca hołasu, nia ŭwonkach źwiniačaha, a taho, jaki ŭnutry wučyć praŭdy.
Bahasłaŭlenyja wočy, zaplušnanyja wonkawaje, a rastulenyja na świet unutrany.
Bahasłaŭlenyia, što razwiedwajuć ściežki ŭnutranyja, a praz štodziennyja razwažańni štoraz bolš prykładajucca da ŭciamku tajnicaŭ niabiesnych.
Bahasłaŭlenyja, jakija latuciać ab tym, jak Bohu słužyć i starajucca aswabadzicca ad usich pierapynaŭ świetu.
Razwaž heta, duša maja, začyni dźwiery pažadliwaści twajej, kab zdoleła pačuć, što haworyć u tabie Hospad Boh twoj.
