Tam dla asudžanych nijakaha supakoju, nijakaj paciechi; tutaka-ž maješ časami adpačynak u rabocie i paciechu siarod pryjacielaŭ.
Dyk ciapier starajsia i škadujsia za hrachi swaje, kab jak bahasłaŭleny, padčas sudu byŭ ty biaspiečny.
Bo-ž tady stanuć sprawiadliwyja z wialikaju peŭnaściu nasuproć tych, što nad imi kaliś ździek rabili (Mudr. 5, 1).
Tady pačnie sudzić toj, chto siońnia pakorna paddajecca sudom ludzkim.
Tady wialikuju peŭnaść buduć mieć biedny dy pakorny, a pyšnaha zusiul strach achopić.
5. Tady ŭbačać, što razumny byŭ na hetym świecie toj, chto dla Chrystusa ŭmieŭ być durnym i pahardžanym.
Tady spadabajucca ciarpliwa strywanyja ŭsie niahodnaści žyćciowyja, ŭsiakaja niahodnaść začynie sabie wusny (Ps. 106, 42).
Tady buduć wiesialicca ŭsie pabožnyja, a zasumujuć usie biazbožniki.
Tady bolš uściešycca cieła, što ŭ mukach było, čymsia toje, što zaŭsiody roskošaj było kormlena.
Tady zazichacić najhoršaja wopratka, charastwo-ž najbahaciejšaha adzietku zahinie.
Tady bolš budzie warta biednaja chatka, čymsia załočanyja pałacy.
Tady bolš pamoža trywałkaja ciarpliwašć, čymsia siaho świetu mahutnaść.
Tady wyšej padymiecca prostaja pasłuchmianaść, čymsia ŭsia hetaha świetu chitraść.
6. Tady bolš paciešyć čystaje i dobraje
