Boh wiery choča ad ciabie dy žyćcia dobraha, a nie wialikaha rozumu dy dośledaŭ nad Tajnicami jahonymi.
Kali nia zdoleješ ściamić ani aharnuć taho, što nižej za ciabie, dyk jakim čynam chočaš ty ściamić toje, što wysoka nad taboju?
Spakarysia pierad Boham, addaj wiery ŭładu pad pačućciami, i budzieš karystacca światłom mudraści, nakolki jano tabie budzie karysnym dy nieabchodnym.
3. Inšyja šmat sustrakajuć spakusaŭ adnosna wiery dy Sakramentu, ale nia ich samych za heta winawacić treba, a bolš woraha dušy ichnaj.
Nie turbujsia nadta, nie pačynaj hutarki z dumkami swaimi dy nie adkazwaj na sumniwy, što nahortwaje niačyścik na ciabie, a wier słowam Boha, wier światym Jaho dy prarokam, dyk prapadzie worah twoj.
Časta nadta karysna dziela słuhi Božaha, kali wytrywaje jon heta.
Bo niawiernych dy hrešnikaŭ niačyścik užo nie spakušaje, bo ŭžo biaśpiečna imi wałodaje, a wiernych pabožnych usialak jon mučyć dy spakušaje.
4. Dyk idzi i dalej u ščyraj i biassumniŭnaj wiery dy z pakornaju pašanaju prystupaj da św. Sakramantu.
A kali čaho dobra ściamić nie patrapiš — daručy heta spakojna Bohu ŭsiemahutnamu.
Boh nie abmanwaje, abmanwajecca toj tolki čaławiek, što zašmat na siabie spadziajecca.
