skaštawać sałodkaści Twajej, jakaja ŭ henym Sakramencie, kazaŭ by ŭ krynicy, znachodzicca ŭpoŭni.
Daj światło wačam maim, kab patrapili hladzieć jany na tak wialikuju tajomnaść, i daj mnie siły, kab ja wieryŭ u jaje wieraj nieparušnaj.
Heta ž usio Twaja sprawa, a nia płod čaławieckaje dužaści, heta Twaja świataja ŭstanowa, a nia wydumka čaławieka.
Zatym nichto sam cieraz siabie nia budzie hetkim razumnym, kab aharnuć i ściamić toje, što pierawyšaje na’t i zdolnaść aniołaŭ.
Dyk jakim čynam ja, hrešnik niahodny, ziamla i popieł, zdoleju niešta daśledzić dy ściamić u tak wialikaj tajomnaści?
2. Panie, u prastacie serca majho, z dobraju dy ćwiordaju wieraju, pawodle zahadu Twajho, prystupajusia da Ciabie z nadziejaj dy pašanaj i wieru ščyra, što Ty prysutny tutaka ŭ Sakramencie jak Boh i čaławiek.
Chočaš, kab ja pryniaŭ Ciabie i złučyŭsia z Taboju ŭ lubowi?
Dziela hetaha źwiartajusia da miłasernaści Twajej i prašu adumysłowaj łaski, kab usieńki rasstajaŭ ja ŭ Tabie, a serca majo stała poŭnaje lubowi da Ciabie, dy kab užo nijakaje inšaje paciechi nidzie ja nie šukaŭ.
Bo ž hety Najwialikšy i Najświaciejšy Sakrament źjaŭlajecca zbaŭleńniem dušy i cieła, dy adnačasna heta lek na ŭsie niemačy ducha, u im spraŭlajucca niastačy maje, strymliwajucca hrešnyja nachiły, pieramahajucca dy
