Chto pomnić zahady maje i słuchaje ich — toj lubić mianie, i ja taho lubić budu i abjaŭlusia jamu (Jan 14, 21), i pasadžu jaho z saboju ŭ Waładarstwie Ajca majho.
5. Niachaj budzie hetak, jak kazaŭ Ty i abiacaŭ, i kab ža zdoleŭ ja zasłužyć na toje!
Uziaŭ, uziaŭ ja kryž z ruki Twajej i paniasu jaho, paniasu až da śmierci, pawodle taho, jak kazaŭ Ty mnie.
Sapraŭdy, žyćcio dobraha zakońnika jość kryžam, ale kryžam, jaki wiadzie nas u raj.
Pačaŭ užo ja jaho — nazad waročacca niahoža mnie i kidać nie naležycca.
6. A nu, braty, kraniemsia razam: Jezus budzie z nami!
Dziela Jezusa ŭzialisia my za heny kryž, dziela Jezusa treba wytrywać u kryžy.
Pamahalnikam budzie jon našym, načalnikam dy prawadnikom.
I woś pierad nami karol naš, jaki budzie zmahacca za nas.
Dyk śmieła ŭsie za im, niachaj nichto nie pałochajecca, budziem hatowyja mužna pamierci ŭ zmahańni i wyścierahacca splamić sławu swaju, uciakajučy ad kryža.
Nia treba čaławieku nadta pałochacca, kali jon u niečym pamylicca
1. Bolš mnie padabajecca ciarpliwaść i pakornaść u niaščaściach, čymsia wialikaja radaść dy pabožnaść u ščaści.
