Старонка:Śledam za Chrystusam (1934).pdf/151

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Prociŭ jaho paŭstanie ŭsio, što tolki jon zrabiŭ ci skazaŭ, bo abmanuć mianie nichto nia zdolaje.

2. Nie haniajsia za sławaj imia, ci za tym, kab mieć šmat pryjacielaŭ ci znoŭ kab ludzi ciabie nadta lubili.

Usio heta dušu čaławieka raściarušwaje dy nawodzić cień wialikuju na serca.

Achwotna kazaŭ by Ja tabie słowy swaje dy wyjawiŭ by Tajomnaści, kali b zwažaŭ ty pilna na adwiedwańni Maje i dźwiery serca swajho adčyniaŭ pierada Mnoju.

Budź razwažnym, čujna trywaj u malitwach dy spakarajsia ŭwa ŭsim.

Raździeł XXV
U čym znachodzicca trywały supakoj serca dy sapraŭdny postup u daskanalnaści

1. Synie, Ja skazaŭ: supakoj pakidaju wam, supakoj daju wam, nia hetak, jak świet daje — daju jaho Ja wam (Jan 14, 27).

Supakoju ŭsie žadajuć, ale nia ŭsie hladziać taho, što patrebna dziela sapraŭdnaha supakoju.

Supakoj moj z ludźmi cichoha serca. Supakoj twoj u wialikaj ciarpliwaści.

Kali Mianie pasłuchaješ dy pojdzieš uśled za słowam maim — budzieš karystacca wialikim supakojem.

2. Dyk što ž rabić mnie?

Zaŭsiody razwažaj, što manišsia rabić ci kazać, i ŭsie swaje imknieńni nakiruj hetak,