5. Pałochajsia sudu Božaha, dryžy pierad hniewam Usiomahutnaha. Nia sudzi spraŭ Najwyšejšaha, a razhladaj dy raźmiarkoŭwaj twaje błahoty, kab wiedaŭ, skolki błahaćcia ty narabiŭ dy jak šmat dobraha ty praminuŭ.
U wadnych usia pabožnaść — u knižkach, u druhich - u pašanie abrazoŭ, u inšych uznoŭ - u wonkawych znakach.
Inšyja mianie majuć časta na wusnach, a mała kali ŭ sercy.
Ale jość i takija, što, majučy świetły rozum i čystaje serca, latuciać zaŭsiody ab rečach wiečnych, ab ziamnych-ža nieachwotna słuchajuć i patrebam cieła z bolem słužać: takija ludzi čujuć, što Duch Praŭdy haworyć u ich.
Bo heny Duch ich wučyć pahardžać ziamnym dy lubić niabiesnaje, na hety świet nie zwažać, a ŭ dzień i ŭ nočy imknucca da nieba.
Ab cudoŭnym wyniku Božaje lubowi.
1. Bahasłaŭlu Ciabie Ajciec Niabiesny, Ajciec Hospada majho Jezusa Chrysta, što zwoliŭ uspomnić na mianie biednaha.
O, Ajciec miłasernaści i Boh ŭsialakaje paciechi (Kar. 1, 3), dziakuju Tabie, što mianie niahodnaha nijakaj paciechi časami paciašaješ.
Bahasłaŭlu Ciabie zaŭsiody i wychwalaju Z Synam Twaim Adzinarodnym dy Ducham Światym Paciašycielem na wieki wiekaŭ.
