|
Oto dzieŭka, oto chwat !
Szto na ŭsie tut wioski :
Choć pawieś na dobry ład,
Dyk szkoda biarozki,
Jak wyniasie chusty prać, —
Wada usie zmyje,
A jak wyjdzie ŭ pole żać,
Dyk płacze, aż wyje.
Nażnie żmieniu, abo dwie, —
Susim abamleje,
Zażon ruki razadmie
I wiecier padwieje.
A jak pole! Czysta tak,
Szto tolki na dziwa !
Jak uhledzie hdzie burak,
To, każe, krapiwa !
Nia karowu, a byka
Usio daić chocze,
A jak niema małaka,
Dyk jana rahocze !
„Niechaj że ich, każe, woŭk
„Hetyja ciałuszki !
„Ja u wymia toŭk dy toŭk,
„ Wymia jak poduszki.
„Choć by kaplu choć dali,
„A to ani kapki.
„Musić wiedźmy zaklali !
„Pabiahu da babki……“
Kab jej jeści nia waryć,
Dyk pieczy nia topie,
A tak budzie nosam ryć,
Jeści szto uchopie.
A jak stawie harszki ŭ piecz, —
Z nosu ciakuć sapli ;
Jak wymaje harszki precz,
Dyk strawy ni kapli.
A szto praści, tak pradzie, —
Burczyć kałaŭrotak.
Buncik lonu tak zwiadzie,
Szto nia wyjdzie motak.
Adna talka u chamut
Ledwie pieraskocze,
A abryukoŭ ceły żmut
Za piecz zawałocze.
Jak pastawie krosny tkać,
Dyk aż na Jakuba,
A tut para użo żać, —
Wot natkała luba !
A tancuje dobra tak,
Jak cialo z gilosa :
Porwieć czysta andarak
I łapci da bosa.
A piajeć tak jak sawa
Zajca wyklikaje :
Aż trasietca haława
Tak jana hukaje !
Chodzie jak czort u smale,
Choć ty adwiarnisia :
U opratce na pale
Czerwi zawialisia.
A bahactwa poŭny miech,
Zawiazany żyżkaj ;
Nia smiejciesia, to nia śmiech,
Tam dzicia z kałyskaj.
Nucie chłopcy ja wam swat :
Jana maładaja, —
Tolki ciapier posle swiat
Akrajki skidaje.
A chto wożmie budzie rad
I nia paraŭnuje.
Budzie dzieła rabić szmat,
Usio dapilnuje.
| 
Прапануем да спампаваньня!