Рукапісны зборнік Дамініка Рудніцкага (1716)/13

З пляцоўкі Вікікрыніцы
12. Czornobryw laszok drowa rubaiet… 13. Na moste roste trawa murawa…
Верш

1702—1716 год
14. Kary mene, Hospody moy…

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




13.

л. 36.  Na moste roste[1] trawa murawa,
potkali zołniry, sławnyi rycyry
Bryskoho rawa, bryskoho rawa.
Odyn słuzalec tiaw rawa w palec,
cornaia hodina, lichaia nowina —
wziaw kozubalec, wziaw kozubalec.
W miesty beresty zydom kazali:
z iakoiu zbroioju wybrancy do boiu
wychodit mili, wychodit mili.
Wieczorney Chwili radu czynili
Chazanom Iunakom, sztob preciw Polakom
nakoń wsiadali, nakoń wsiadali.
Samomu rawu dali bukawu
wielkuiu tiaszkuiu iak wola holowa[2]
na swoiu sławu[3], na swoiu sławu.
Zyda maiera za furiera
faybisza w pancyru w woszowym kolniru
za kawalera (bis).
Zyda stolnika[4] za pułkownika,
A Pana chazana za swoho hetmana,
y za strażnika, y za strażnika.
Arędar z łomzy był tam charązy,
aicik porucznik, lewitan kapitan,
Hyrs[5] kapral hoży[6].
Sami męzowie mocny zydowe
Bachury Pachury Pebrawazy kostury,
Iak mazurowie. (bis),
Wysli[7] w pole staneli w dole
w balmakach, w kołpakach, w bryletach, w mankietach —
własnie jak w szkole (bis). ||
об.  Ażno poculi za pułcwierc mili,
szto idzie słuzalec, zołnierski szubrawiec,
Barzo podpili, barzo podpili
Owey kapara, lichaia pora,
staneli do szyku, narobili[8] kryku:
Scio za poczwara, scio za poczwara!
Stroz do pistoleta, Srol do bandoleta,
a rabin za karabin,
Hirs do muszkieta (bis).
Złodey słuzalec hoły iak palec
dobywszy pałasa tiaw[9] włos Anasza,
Boruchu po bruchu, monosu po nosu,
a lebi po gebi, a Icku po licku.
a iudzie po udzie —
oy corny hod zydom na zawod!
Y tak ich hnaw, y tak rubaw —
y ruki na stuki, y głowy na połowy,
y zęby przez gęby
Poutinaw, poutinaw.
Borem z taborem sli gęstmy lasem.
niescęsny ty Lachu, narobiw nam strachu
Swoim palasem, swoim pałasem.
Siew raw na placu, iew zserca macu;
och moy Bachury od odnoho[10]
zhinuli na placu (bis).
W Budzie przy dudzie słuzalec skacze
a zona Arona wielce zasmucona
po swoim Aronu płacze.
Boday ty Lachu niemiew ty fortuny,
sco moho Arona wprawiw
do truny, do trumny.
Ach dam że pownu kozu złota,
scob menie nie brała,
do woyska nie miała
złaia Piechota. bis
Stoi na stole, stoi drabina,
porwali związali, do woyska pomcali
Lachi rabina [bis]
Och corny hod zydom na zawod.

Варіанты см. у Драгоманова, «Матеріали для історії віршів українських», и Грушевского, Сьпіванник з початку XVIII в.», гдѣ указаны и другія изданія.



  1. Поправки рукой кс. Рудницкаго: 1) да mosty rosty.
  2. iak зачеркнуто, далѣе переправлено на: z wołowu hołowu.
  3. Надписано сверху — р pisz na stawu.
  4. Поправлено на — szkolnika.
  5. Надписано — sz. т. е. чит. — Hyrsz.
  6. Неразборчивая приписка: to Cyn Stary (?).
  7. Приписано спереди: J.
  8. Добавлено затѣмъ — tu.
  9. Поправлено: stiaw.
  10. Что то въ рукоп. опущено.