|
Выйду я ўвечары, выйду на вуліцу
вуліца ўвечары сьпіць…
Песьня мая, шмат каму муліцца
ў сэрцы іх ветрам рыпіць.
І ня раз на мяне цкавалі,
і ня змоўклі яшчэ і цяпер!
Мае песьні мяне ўзгадавалі, —
а грубыя, як літара — «р».
Выйду на вуліцу,
туліцца гоман;
сьвет ліхтароў рассыпае чад.
Вечар сутуліцца
ў сьценах нардому
слухае ўважна даклад.
На небасхіле ценьню застылі
шапкі фабрычных труб.
Змоўклі машыны — гул бязупынны…
Вабіць песьнямі клюб.
Песьні вясёлыя, сэрца радуюць,
песьні у сэрцы ўзнялі карагод.
— Нас прызнаюць!
засьмяецца радыо,
другой тэлеграмай:
— Будуйце флот!
Сьпеў грамады
гарадзкіх падросткаў
бузу падымае ў спакоі начным!…
Гудуць правады,
рассыпаецца роста:
— Будуйце Авіохім!
Песьня сьціскае ціш алавяную,
песьня — новага дню маяк.
Песьня змаганьнем працоўных убраная,
песьня мяне ўзгадавала!
мая!
Мая песьня —
песьня фабрык!
Маё слова —
звон машын.
Мая песьня —
чырвань фарбаў.
Маё слова —
плынь душы…
Мая песьня —
веснавыя ўзоры,
гоман дня
ў рабочую пару.
Мая песьня —
Новы Горад
Маладняк
і
Беларусь!
Песьня вясёлая, родная песьня —
жыцьця маладога размах.
Песьня спавіта усьмешкай прадвесьні —
полымям радасьці рдзее ў вачах!
Песьня мая — каму яшчэ муліцца,
яны знача нам не свае!
...............
Выйду я ўвечары, выйду на вуліцу —
вуліца ўвечары песьні пяе!
2/II—25 г.
| 
Прапануем да спампаваньня!