Перайсці да зместу

Прозалаць (1926)/Падарожжа/Крым

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Мястэчка Крым
Верш
Аўтар: Андрэй Александровіч
1926 год
Волга
Іншыя публікацыі гэтага твора: Крым (Александровіч).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




КРЫМ

Шумлівае, вабнае Чорнае мора
хвалі ўскідала на ўзвышша скал.
Шторм гудзеў горда у пролазах горных.
вірлівіў за валам вал.

Рабінавай ноччу гудзелі ветры,
на мора зьвісалі хмары гурбой:
Аплаканы, зьліты грудзі Ай — Петры, —
татарскай гарачай сьлязой.

Век паднявольлем гнуўся татарын,
у горах бязлюдна жыцьцё каратаў.
Шторм. Навальніца! Шторм. Пажары!
Вольным татарын стаў.

Нязнацца ёй болей з той доляю горкай
Шчасьцем абвіў іх Паўстаўшы Усход.
На небасхіле — электро-зорка —
чырвоны плыў параход.

Зялёным агнём кіпарысы маўкліва
радасна вабілі ў цемень скал.
Чорнае мора, вечна шумлівае
вольнасьць тваю я шчасьліва спаткаў…

У сэрцы, грудзёх хараством каласілі,
білі паклоны… насілі дары…
Пазалотай поэзіі ласкава зьвілі
сонечны, казачны Крым!

Місхор-Марат
1925 г.