Перайсці да зместу

Песня беларускіх жаўнераў 1794 года

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Песня беларускіх жаўнераў 1794 года
Песня

1794 год
Крыніца: Помнікі беларускага пісьменства 18-га стагоддзя. Менск, 2021 — бач. 205-206
Твор знайшоў навуковец Адам Мальдзіс рукапіс у 21 фондзе аддзелу рукапісаў Цэнтральнае бібліятэкі АН Літоўскай ССР (зыходныя дадзеныя за савецкім часам). Паводле яго, тэкст зь яўнымі артаграфічнымі прыкметамі ХVІІІ ст. Мяркуецца, што аўтарства належыць Якубу Ясінскаму або Міхалу Клеафасу Агінскаму.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Woźmiem kosy dy ianczarki,
Poydziem hordyie hnuć karki.
Niechay Maskal ustupaie,
Niechay Biełarusou znaie.

Užo Mazury ich pabili,
S swaiey ziamli wyhanili,
Poydziem z imi i złuczymsia
Maskwie, niemcam nie damymsia.

Nuže chłopcy! nuže žywa
Ciapier maiem dla nas žniwa.
Haspodź Boh nam u pomoc staieć
Naszu sławu nam wiertaieć.

Nuže žywa wy Sotniki
Wy Małoycy Dziesiatniki
Damo sabie ruki uzaiem
Baćkauszczynu adzyskaiem.

Atamany i Kazaki
Biymo Maskwu i Prusaki
Kali usich ich wytauczemo,
Tahdy u siało pawierniemo.

Pomnim dobra szto rabili
Jak nas dziorli, jak nas bili.
Dakul budziem tak mauczaci?
Hodzi nam siadzieć u chaci.

Kaniey nam pazaieždžali
Szto chacieli, to i brali
Poydziem żywa da Kaściuszki
Rubać budziem Maskaluszki

Naszto ziamlu nam zabrali?
Naszto u puty zakawali?
Daczki, żonki nam hwałcili,
Tre kab my im zapłacili.

Pahulaiem, pahukaiem,
Kamendantau usich paznaiem.
Maskalou, Niemcou u bałoci
Budziem rezać i kałoci.

Ci użo my usi sabaki?
Haspadarzy — nie Burłaki
Zaszto maiem kryudu znaci?
Zaszto cierpić nasza Maci?

Pradawaymo aucy, woły,
Ƶyta s świrna dy usie doły,
Niechay Ksiondz nas paswiencaie,
Niechay Boh nam pamahaie!

Bywai zdrowa Hrypina!
Paraska! maia dziauczyna!
Ad was ciapier odyeżdżaiem
Da Kaściuszki usi prystaiem.

Kali nazad pawierniemsia
Tahdy z wami uscisniemsia.
Wolnasc dla nas Pany daiuć
I za ludziey nas pryznaiuć.

Zdrada iość użo u Senacie
A my budziem hnić u chacie?
Woźmiem kosy dy ianczarki,
Paczniem hordyie hnuć karki!

Nuže chłopcy, nuże żywa
Pahulaiem, maiem żniwa.
Pahulaymo! Pahulaymo!
Dy Maskala wraz prahnaymo.

Гэты твор быў апублікаваны да 1 студзеня 1929 года і знаходзіцца ў грамадскім набытку ўва ўсім свеце, бо аўтар памёр, прынамсі 100 гадоў таму.