Перайсці да зместу

Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/III/201

З пляцоўкі Вікікрыніцы
200. Ікар і Дзедал 201. Паво
Верш
Аўтар: Юхан Людвіг Рунеберг
1927 год
Арыгінальная назва: Bonden Paavo (1830)
Пераклад: Максім Багдановіч
202.⁂ Хочаш сябе ты пазнаць

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




З ФІНСКАЙ.

201.

ПАВО.
(Верш фінскага песьняра Рунэбэрга).

Блізка горнай рэчкі Сарыарві
Жыў сабе да гаспадарыў Паво.
Меў ён жонку і дзяцей з асьміну,
Разам з імі і гараў і сеяў,
А пасьля еў хлеб запрацаваны.
Толькі-ж раз вясной дажджы як люнуць,
Скрозь руччы, узяўся сьнег вадою —
І палову руні з поля змыла;
Ўлетку каласы пабіла градам,
Рэшту — ўвосень маразы згубілі.
Аж галосіць гаспадыня Паво:
«Прыдзецца нам з торбай пацягацца,
Пад ваконьнем сораму набрацца,
Паміраці або жабраваці».
І тады прамовіў жонцы Паво:
«Памяшай муку з карой таўчонай;
Загару глыбей я нашу ніву, —
Перабудзем так да ураджаю».
І яна муку з карой зьмяшала,
Загараў глыбей сваю ён ніву,
Купіў сямян, прадаўшы оўцы.
Ось растануў сьнег вясной на полі,
Але руні болей не пашкодзіў.
Ўлетку бура з градам праняслася,
Але не пабіла збожжа Паво.
Маразы ізноў былі пад восень,
Толькі-ж ніва Паво ўжо насьпела.
І сказала, жыта зжаўшы, жонка:
«Вось калі мы пажывем выгодне.
Годзі нам мяшаць муку з карою, —
Можна чыстага пад‘есьці хлеба».
І тады прамовіў жонцы Паво:
«Зноў зьмяшай муку з карой таўчонай,
Бо памёрзла ніва у суседа».

Увагі

[правіць]

201. Паво. Выдаецца з аўтографу (папка VI, № 49).
Пераклад вершу выдатнага фінна-швэдзкага поэты Іоганна Людвіга Рунэбэрга, які жыў у 1804—1877 г.г.
Гэты верш, як відаць, зьяўляецца перакладам аднае з песень Рунэбэрга, якія носяць агульны загаловак „Idyll och Epigramm“ і прысьвечаны малюнкам штодзённага фінскага жыцьця; сваім складам яны напамінаюць фінскі і сэрбскі эпос. Тэкстаў гэтых вершаў Літаратурная Камісія ня мела.
У 25-м радку ня вытрымана рытміка; лепей было-б паставіць словы так: „Але збожжа не пабіла Паво“.