Ня ў нас вясна (1943)
| Ня ў нас вясна Абразок Аўтар: Уладзіслаў Казлоўскі 1943 год Крыніца: часопіс «Жыве Беларусь!» (Менск), 1943, № 4-5, кастрычнік-лістапад, б. 21 |
| Іншыя публікацыі гэтага твора: Ня ў нас вясна |
Прапануем да спампаваньня!
Вясна. Сонца. Жыцьцё. Радасьць...
Ня у нас, браты.
Зіма вяковая марозіць нашыя душы.
Страшная мяцеліца завявае нашыя палеткі, плюе людзям у вочы.
Людзі... Запужаныя. Не адважваюцца выставіць галавы з хаты. Сядзяць. Выглядаюць пагоды. Чакаюць перамены.
А бура вые, плюе, рагоча. Мароз цісьне...
Чорныя хмары навісьлі над усёй Краінай.
А над запужанымі крывіцкімі хатамі уецца у змаганьні дух Беларускае Нацыі. Ён пробуе разагнаць хмары, ходацца з мяцеліцай, б’ецца у сэрцах прыгнечанага народу, сьвеціць надзеяй у ягонай душы.
— Сонца!
Вясны!
Жыцьця!
Радасьці!—загаласіў у роспачы Беларускі народ.
— Ха, ха, ха! — зарагатала цемра:
Просяць!...
Жабракі!..
Рабы!...
Умеюць толькі плакаць і прасіць!..
Засыпаць іх сьнегам!
Закаваць навекі лёдам няволі!..
Няма цяпер мейсца мляўкасьці на сьвеце! Засумаваў дух Беларускае Нацыі, убачыўшы убогасьць волі свайго народу. Паймкнуўся з большым імпэтам па усёй Беларускай Краіне. Парываў сэрцы, запальваў у душах жыцьцёвую бадзёрасьць, дадаваў сілы волі, адвагі і урэшце вуснамі працоўнага народу загаласіў:
— Далоў страх!..
Выходзьма на родны прастор!..
Мы-ж дзеці працоўнае сям’і — што нам мароз, мяцеліца, хмары?
Аглядайма свае палеткі!
Рашчышчайма дарогі!
Працай і змаганьнем разаб’ём ляды векавое зімы!
Разгонім хмары!
Змусім сонца сьвяціць нам!
Змусім прыйсьці да нас вясну!
— Ого-го! — загудзеў сівер.
— Ві-і-ідзі-іш ты і-іх! — засьвістала мяцеліца:
Ня просяць?!..
Ня плачуць?!..
Ня гнуцца?!..
Япы ужо не жабракі...
Не рабы...
У іх ёсьць моц духа.
Адступаць патроху — загадала зіма: вораг, аказываецца, моцны. Прыдзецца зьмякчыць.
Але з боем!
У змаганьні!
Дабраахвотна нічога!
Такі наш і усяго сьвету закон...
* * *
Вясна. Сонца. Жыцьцё. Радасьць...
Ня у нас, браты.
У нас — змаганьне за вясну.
У нас — змаганьне за сонца.
У нас — праца для будучага жыцьця.
У нас — сум для будучае радасьці.
Ул. К.