На залатым пакосе (1927)/На залатым пакосе/Добры дзень

← У лесе

Добры дзень Верш Аўтар: Валерый Маракоў 1927 год

З белых начэй →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Добры дзень, дарагая…

Прапануем да спампаваньня!

∗     ∗
∗

Добры дзень дарагая,
Цалуй і цалуйся,
Хай гараць твае вусны агнём,
Ты сягоньня другая
Ўзрастай і красуйся
І жыві гэтым сонечным днём.
Не здарма-ж так блукае
Усьмешка на твары
І на вуснах істужка зары,
Абапрыся рукамі
На руку, таварыш,
І давай гэтак разам згарым.
Бачыш дзень дагарае,
Ружовыя плямы
Сонца кідае ў люстра ракі,
Ці хоць раз замірала
Ты сэрцам над ямай,
Як крывёй заліваўся блакіт?
Ты яшчэ маладая!..
Празрыстыя вочы
Толькі бачылі радасьць і сьмех,
Не здарма ж так жадаеш
Ня ў белыя ночы,
А ў асеньнім тумане шумець.
О, вясна-маладзіца!
І той вось і гэта
Разам некалі сьвет сьцераглі,
На палёх і ў байніцах
Ўзрастала іх мэта,
Ў кожнай кроплі пралітай крыві.
Добры дзень дарагая,
Цалуй і цалуйся,
Прыдзе час і ты будзеш згараць,
А сягоньня другая
Ўзрастай і красуйся,
Покуль вольны і радасны край!