Межы (1929)/II/Я вокны насьцеж адчыню

← Цьвіце цярэмшына

Я вокны насьцеж адчыню Верш Аўтар: Алесь Гурло 1929 год

Бура →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Я вокны насьцеж адчыню…

Прапануем да спампаваньня!

Я ВОКНЫ НАСЬЦЕЖ АДЧЫНЮ…

Я вокны насьцеж адчыню,
Зірну на сад, паўнюткі белі,
І ў грудзі кветак пах удыхну
І гэтым пахам ап‘янею.

Ў прыродзе колькі хараства!
Куды ні глянь, усюды чары.
Дол ўслала сьвежая трава,
Дыван красы — усе абшары.

Ўдзень сонца ласкаю глядзіць,
Уночы зьзяюць сьвечкі-зоры,
Ды месяц — слаўны маладзік —
На сіні тчэ сярпа узоры.

Прастораў вокам не абняць!
На ўсё глядзіш, нібы на дзіва;
І песьні зычныя зьвіняць,
Хвалююць радасьцю вірлівай.

1923 г.