Перайсці да зместу

Межы (1929)/II/На сходзе дзён

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Сьнегавыя далі На сходзе дзён
Верш
Аўтар: Алесь Гурло
1929 год
Перад сяўбой
Іншыя публікацыі гэтага твора: На сходзе дзён.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




НА СХОДЕ ДЗЁН

Бельлю апошняю вуліцца беліцца,
Буйных сьняжыначак лётае цьма.
О, ўжо нядоўга працягне мяцеліца,
О, ўжо нядоўга працягне зіма.

Хоць яшчэ сівер часінамі бэсьціцца,
Ноччу палохае вуліцы ціш, —
Днямі-ж агністыя промені песьцяцца,
Грэючы неба прасторную выш.

Штодня ўсё ніжай і ніжай спускаюцца,
Штодня мацнеюць агністасьць і жар,
Штодня адважней зямлі дакранаецца
Сонца — вялікі жыцьця гаспадар.

З ленасьцю, нехаця ўюцца і сьцелюцца
Роі сьняжыначак — толькі дарма, —
Іх ня ўтрымае ўжо болей мяцеліца,
Іх ня ўтрымае ўжо болей зіма.

Хутка, ўжо хутка пад ласкай праменнаю
Ўсе пазьнікаюць у хвалях яны,
Бо ўжо прыходзіць пара пераменная —
Чуцен ўжо подых і ласка вясны.

1924 г.