Маладая Беларусь (альманах)/2/Ciška Hartny/III/Son

← Słowy i Żyćcio

Son Верш Аўтар: Цішка Гартны 1912 год

Pierad wobrazam Chrysta →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Сон (Гартны).

Прапануем да спампаваньня!

21. Son.

Pad niebam wysokim, nad polem šyrokim.
Nočču ja šniŭ, što letaŭ,
I pilnym pahladam zyrkliwaho woka
Naŭkoła siabie ahledaŭ.

Čaroŭnaj zdawałasia mnie ŭ spačywanni
Ziemla ŭsia ubrana ŭ ćwiaty,
Ni hora, ni muki nieznajučy zwannia,
Spakoj adzin znaŭšy światy.

I dumkaj abchwačeny świeżaj, kipučaj,
Ziamli ja swabodnaj huknuŭ:
Ziemla ty čaroŭna, wialika, mahuča,
Duch ščaścia ciabie apranuŭ!

I dziŭnaju wabiš k sabie krasatoju
Ty wolnuju ptašku — mianie;
Ciapier budzie lepiej ŭżo życi s taboju,
Jak ŭ wolnaj łunać wyšynie!..

---