Люлі-люлі-люлі, спаць, будзем дзіця калыхаць…

Люлі-люлі-люлі, спаць, будзем дзіця калыхаць… Калыханка Аўтар: народ Крыніца: http://knihi.com/Roznaje/Luli-luli-luli,_spac,_budziem_dzicia_kalychac.html

Прапануем да спампаваньня!

Люлі-люлі-люлі, спаць,

Будзем дзіця калыхаць.

Люлі-люлі-люлі

Малую дзятулю.

Люлі-люлі-люлі,

Ўсе дзеткі паснулі.

Адно маё дзіця

Не спіць, не гуляе,

Вочкамі міргае,

З катком размаўляе.

А ты, коця сівы,

Не йдзі ў нашы слівы,

Нашы слівы дарагія —

Па чатыры залатыя.

Люлі-люлі-люлі,

Ўлез каток па дулі.

Памарозіў лапкі,

Скочыў на палаткі.

Недзе катку дзецца —

Прыйдзі да нас грэцца.

Наша хата цяпленькая,

Наша Маня маленькая.

Будзеш ночку начаваць,

Будзеш дзіця калыхаць.

Люлі-люлі, катка два,

Шэранькія абадва.

Пайшоў каток у лясок,

Паясочка не знайшоў,

Сам да хаткі не прыйшоў.

Прыйдзі, прыйдзі, коця,

Маня спаці хоча.

Хоча, хоча, ды не спіць,

Трэба яе прысыпіць.

Хадзіў кот край варот,

Наставіўшы вушы.

— Куды, коця, пойдзеш?

— Пайду да Марысі.

Хадзіў каток па капусце,

Насіў сончык ў рабой хусце.

А ўсім дзеткам прадаваў,

А Марысі дарма даў!

А ты, коця-варкоця,

Наша Маня спаці хоча.

Хоча, хоча, ды не спіць,

Трэба катка дубцом біць.

Баю-баю-баю,

Наб’ю катка, налаю,

Каб ён да нас не хадзіў,

Нашай Мані не будзіў!