Збор твораў (Колас, 1928—1929)/I/1/II/Дубы

← Палесьсе

Дубы Верш Аўтар: Якуб Колас 1928 год

У палёх Беларусі →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Дубы (Колас).

Прапануем да спампаваньня!

ДУБЫ

На пацеху, на зьдзіўленьне
Тут дубы стаялі,
І глыбока іх карэньні
Цьвёрды грунт аралі.

І гулі іх верхавіны
Гутаркаю сталай
Пра даўнейшыя часіны
Долі заняпалай,

Пра мінулыя прыгоды
Гіблых часаў, слаўных.
Тут стаялі з году ў годы
Сьведкі дзеяў даўных,

Гожым летам ці вясною
Раніцой на ўсходзе
Штось шапталі між сабою
Ў добрым ладзе-згодзе, —

Можа казкі жыцьця-долі
У цішы стваралі
Або песьні вольнай волі
Ў лістох складалі,

А мо‘ сонейка віталі,
Дзень хвалілі новы, —
Не, ня ўніклі, ня ўчыталі
Іх паважнай мовы.

Эх, дубы, дубы! вякамі
Вы зьбіралі сілы,
Не звалодаў віхар з вамі,
Вас здалелі пілы.

Ашальмованы вам чолы,
Сьсечаны кароны,
І, пасеўшы на верх голы,
Там крычаць вароны.

1921 г.