Вянок (1927)/Думы/Краю мой родны! Як выкляты богам

Краю мой родны! Як выкляты богам
Верш
Аўтар: Максім Багдановіч
1927 год

Прапануем да спампаваньня!

КРАЮ МОЙ РОДНЫ! ЯК ВЫКЛЯТЫ БОГАМ…

Краю мой родны! Як выкляты богам —
Столькі ты зносіш нядолі.
Хмары, балоты… Над збожжам убогім
Вецер гуляе на волі.

Поруч раскідалісь родныя вёскі.
Жалем сьціскаюцца грудзі! —
Бедныя хаткі, таполі, бярозкі,
Ўсюды панурыя людзі…

Шмат што зрабілі іх чорныя рукі,
Вынесьлі моцныя сьпіны;
Шмат іх прымусілі выцерпець мукі
Пушчы, разлогі, нізіны.

Кінь толькі вокам да гэтага люду —
Сьцісьнецца сэрца ад болю:
Столькі пабачыш ты гора усюды,
Столькі нуды без патолі.

Песьня пяе, як удовіна сына,
Янку, каханьне згубіла;
Там, дзе панура схілілась каліна,
Беднага хлопца магіла.

У гутарках-казках аб шчасьці, аб згодзе
Сэрца навін не пачуе.
Сьціснула гора дыханьне ў народзе,
Гора усюды пануе.

Хваляй шырокай разьлілась, як мора,
Родны наш край затапіла…
Брацьця! Ці зможам грамадзкае гора?!
Брацьця! Ці хваце нам сілы?!