Перайсці да зместу

Водгульле (1922)/Посьле навальніцы

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Перад бурай Посьле навальніцы
Верш
Аўтар: Якуб Колас
1922 год
Муха
Іншыя публікацыі гэтага твора: Пасьля навальніцы.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ПОСЬЛЕ НАВАЛЬНІЦЫ.

Навальніцы няма, навальніца сашла,
Хмары далей паціснулі ў сьвет,
І страхлівая цьма, дажджаная імгла
Разам з ёю пашлі ў адзін сьлед.

Хоць грыміць яшчэ гром і зямельку трасе,
Хоць маланка жахліва гарыць;
Над раўком-капяжом ў саламянай страсе,
Як сьляза, яшчэ кропля дрыжыць;

Але глухне раскат, і маланка радзей
Палыхае ў гняўлівых клубкох…
Заспакойся-ж, мой брат, і глядзі весялей,
Бо сьмяецца ўжо сонца ў палёх!

1921 г.