Водгульле (1922)/Гай

← Дарога

Гай Верш Аўтар: Якуб Колас 1922 год

Гусі →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Гай (Колас).

Прапануем да спампаваньня!

ГАЙ.

Люба ўспомніць гай зялёны
Сосен пышныя кароны,
Гурт прыўдалых іх камлёў,
Дзе так ціха, так прывольна,
Дзе і сам жывеш супольна
З жыцьцем хвой і тых дубоў,
Што як хлопцы, тут стаялі
І на хвоі паглядалі,
Як на панначак-дзяўчат.
Я пагульваў тут маўклівы
Ды спакойны, ды шчасьлівы,
Думкі думаліся ў лад.
Эх, ты, гай! Ня раз, бывала,
Тут душа адпачывала,
Сэрца цешылась, ды чым?
Толькі-ж хто пра гэта знае?
Ты, ды я, ды маладая…
Хто? пра тое памаўчым…

³/IX 1916 г.