Перайсці да зместу

Водгульле (1922)/Веснавая ноч

З пляцоўкі Вікікрыніцы
На лузе Веснавая ноч
Верш
Аўтар: Якуб Колас
1922 год
Раніца вясною
Іншыя публікацыі гэтага твора: Вясновая ноч.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ВЕСНАВАЯ НОЧ.

На зямлю сырую
Ціха ночка пала,
Бляскам-дрыгаценьнем
Зорка замігала.

Адзінокі месяц
Выплывае з хмары,
На зямлю, на неба
Сходзяць яго чары.

З цёмнай высі-багны
Ўжо глядзяць стажары,
Пояс дыямэнтны
Ткуць нябёс абшары.

Лёгкімі шаўкамі
Хмаркі разгарнулісь,
І скрозь іх шчасьліва
Зоркі усьміхнулісь…

Ох, на што ты, ночка,
Так прыгожа-міла?
Колькі ў сэрцы думак
Ты мне абудзіла!

Ой, на што пра волю
Голас твой сьпявае.
Калі маё сэрца
Волечкі ня мае?


Ой, ня кліч ты, ночка,
На прастор і волю,
Бо заплача сэрца
І душа ад болю!

Ночка-чараўніца!
Як ты ціха, міла!
Як ты многа думак
Ў сэрцы абудзіла!

7/VI 1910 г.