Вежа (1928)/Вежа

Вежа Верш Аўтар: Алесь Дудар 1928 год

Полацак →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Вежа (Дудар, верш).

Прапануем да спампаваньня!

ВЕЖА

Заснула вежа. Што ёй сьніцца?..
Стаіць, панурая, як здань.
Была турма тут ці званіца —
хто мог-бы гэта адгадаць?..

А сівы час наўкола бродзіць,
як крок гадзін, як бег хвілін…
І нязьлічоныя стагодзьдзі
на шэрым камені ляглі.

Вякі стаяла без работы —
гняздо легенд і кажаноў…
...........
А сёньня людзі ў цяжкіх ботах
па сходах тупаюць ізноў.

Спавілі вежу дзіўным строем:
тут не разблыталі-б канцы
ні скандынаўскія гэроі,
ні царгародзкія купцы.

І сёньня к вежы прывязалі
драты ўстрывожаную даль…
О, прадзеды, каб вы пазналі
антэны стынучую сталь!

Вам не паняць, што ваша вежа,
знайшоўшы працу пад канец,
зьбірае гоманы з бязьмежжа
на свой зіяючы вянец.