Вандроўнікі

Вандроўнікі Верш Аўтар: Якуб Колас 1942 Крыніца: http://yakubkolas.ru/category/vershy

Прапануем да спампаваньня!

Выходзіць сонца ў свой абход
Дарогаю спрадвечнай.
За днямі дні, за годам год
Плывуць у бесканечнасць.

Нясуць яны з сабой і нас,
Як шчэпкі ў хвалях сініх.
Пытаем мы сябе не раз,
Дзе плынь сваю запынім?

Бягуць жа хутка-хутка дні,
Праходзяць нашы весны,
І меркнуць ясныя агні —
Юнацтву не ўваскрэснуць!

У сонца свой абход і шлях,
І той шлях цяжка змераць.
Што наш? — Вайшоў праз дзверы ў гмах,
Ў другія выйшаў дзверы.

Ідзеш з развагай. Ціхі жаль
Атуліць недарэчы:
Не вечна ты на ўлонні хваль
Вандруеш, чалавеча!

(1942)