Б’ецца вецер над далінай…

Б’ецца вецер над далінай… Верш Аўтар: Валеры Маракоў 1925 Крыніца: Савец. Беларусь. – 1925. – 29 лістап. – С. 5.

Прапануем да спампаваньня!

 * * *
Б’ецца вецер над далінай,
Бор стары шуміць тугой,
Залатую шапку скінуў
Гай асенні на загон.

Рэчка буйнай хваляй звоніць,
Устае асенні дзень…
Я пайду, пайду сягоння
На прасторы паглядзець.

Там, я знаю, па-над шляхам
Коньмі выбітай зямлі,
Што мяне абніме сцягам
Хмар асенніх прагны ліст.

Але што мне восень… Хмары
І пажоўклы сонны гай —
Б’юць у сэрцы хваляй мары,
І бяжыць… бяжыць туга.

Да шырокіх вольных гоняў
Песня б’е руччом з грудзей.
Дык пайду, пайду сягоння
На прасторы паглядзець!