|
Быу и у нашемъ сялѣ
Чароуникъ и скупецъ
Нехай е́нъ кишиць усмолѣ
Ну богать быу якь купець.
Калиту е́нъ свою пабіу,
Бо умѣу чарами пріобрѣтаць,
Али штожъ е́нъ передъ смертію зрабіу,
Давай червонцу зь мѐдомъ глотаць
И поисповѣдау яго Попъ.
Безъ пана душой рыгнуу
Ажъ узорвала ухатѣ стронъ
Якъ злы духъ изъ яго прюгнуу
Вотъ мы яго на ростаньки знясли
Да при болотѣ у яму зарыли
Да и ящо мы сябе не спасли
Што мы каменьемъ яго не накрыли.
Ажь е́нъ и давай ходиць по ночахъ
Да бѣдныхъ мужицкоу страшиць
Што ни аднаго енъ заѣхау по плечахъ
Што другой бѣдный ажъ запляшець
Енъ и ночи на магилѣ стоиць якъ стоукъ
И нѣтуци намъ ратунку яго збыць
А вось порадіу троху попъ
Што треба асиновый полъ забиць
Гэтожь намъ не калесы заносиць
И учинили мы такую раду
Што треба папа по прасиць
Кабъ не даць воли гэтому гаду
Вотъ мы яго и откапали
Ажъ енъ ляжиць тваромъ унизъ
Да сотню вужакъ тамъ панали
А енъ вѣдьмакъ ящо и не ослизъ
Вось пришоў къ магилѣ нашъ и попъ
И Святую малитву сотваріу
Киньте кажэць на яго богуну снопъ
Я кажець яго ужо умаріу.
Да и голову яму атсячите
Видѣте што ѐнъ ляжиць якъ волъ
Да къ пятамъ яе притачите
А у груди заби яму колъ
Усе́ мы гето зрабили
Што прикоу намъ попъ
А Асиновый колъ яму у груди забилъ
Да ящо и абухамъ дали у лобъ
Тагды ня чистая сила перестау хадиць
Безъ головы видать ужо ня могъ
Да попъ и дорогу яму сумѣу загородиць
Хоць не отсѣкли мы яму и ногъ.
Простыу яго ужо и слѣдъ
И што же послѣ чуемъ мы
Увидѣу диво нашъ сусѣдъ.
Идучи ночью изъ карчмы
Гэто было о поуночи
Чуець енъ хохочуць и пляшуць
Ажъ на могилѣ яго черта ясь паничи
И на сусѣда руками машуць.
Хади ближи къ намъ Тарасъ
Мы табе диво покажемъ
Тутъ будуць гроши у насъ
Якъ чарауника мы развяжемъ.
Тарасъ ближи подошоу
И атъ страху увесь дрыжиць
И чуць сума не сошоу
Што чароўникъ на могилѣ ляжаць
Могила яго близка отъ дороги
Кабъ упомяци усѣ мѣли
Ажъ чорти якъ трахнули яго за ноги
Дыкъ изъ яго гроши и загремѣли.
Бяри Тарасъ гэты гроши
Ты цяперь будешь багатъ
Да и глядиже буць хороши
Кабъ быу и ты яму братъ
А сами съ трупомъ поняслися
Што ажъ вихоръ поднялся
Валей чароўникъ на свѣтъ не родися
А Тарасъ за грош приняуся.
Кучу золота е́нъ забрау
Да нибаракъ не разбогатѣу
Тые гроши у яго злоди украу
А е́нъ тольки обнаготѣу
Такіе гроши няйдуць у прокъ
Хоць хто и разумъ мѣець
Забяри ихъ Сидоръ абы Пятрокъ
То кажинный збяднѣець.
А чароуникъ апрастау намъ дорогу
Здаетца што на вѣкъ мы яго забыли
Дякуй ужо найвысшему Богу
Што черти и трупъ яго забрали.
|
Прапануем да спампаваньня!
