Блізкаму

Блізкаму
Верш
Аўтар: Юлі Таўбін

Прапануем да спампаваньня!

      Мне праз тлум і гоманы сталіцы
      За шырокай даллю палявой
      Часта зданню прад вачмі мігціцца
      Нечакана - блізкі вобраз твой.

      Недзе там, дзе шолахі і ветры,
      Дзе кастрычнік вольхі абгаліў,
      Можа, пішаш гарадскім паэтам
      Просты, шчыры і адданы ліст.

      Выкладаеш сціслы свой жыццёпіс:
      «Быў пастух... Калгаснікам цяпер...
      Дасылаю ў вашую часопісь
      Свой другі - апрацаваны верш».

      ...За акном маім шуміць сталіца.
      Дружа мой! За даллю палявой
      Многа вас, нязведаных, таіцца -
      Вось таму так блізкі вобраз твой.

      Веру я, што здзейсніцца твой вырак,
      Поле песні трэба шмат араць...
      Прынясеш калісьці ў вершах шчырасць,
      Паслядоўнік, нашчадак і брат.

      Ці пачуеш ты мой голас ветлы?
      Недзе там, сярод пажатых ніў,
      Ходзяць ветры і гуляюць ветры
      І кастрычнік вольхі абгаліў.

      (02.09.1929, Менск)