Белоруская рада (1917)/1917/5/Мінуўшчына

Мінуўшчына Верш Аўтар: Леапольд Родзевіч 1917 Крыніца: Белоруская рада, 1917. - №5 - с. 2

Іншыя публікацыі гэтага твора: Мінуўшчына (Родзевіч).

Прапануем да спампаваньня!

Быў калісь слаўны час калі звон вечавы
Зычны покліч свой слаў за замчышча равы,
Слаў ад княжскіх харом да убогіх хацін,
Ды на вечэ склікаў сярод грозных хвілін.
І ішоў вольны люд. І ждаў Полоцк гасцей –
Князь ждаў гнеў ці хвалу. Дудар граў весялей.
Не гулі віхры, гром, не шумеў зелян-бор
То судзіло суды і давало прастор
Вольным думкам сваім вечэ верных сыноў
Крывічанскай зямлі, вечэ шчасных гадоў.
“Князя-злыдня прагнаць! Меж дружыны есь муж
Слаўны добрай душой і на мудраць ён дуж –
Гаспадарыць яму! Князям выбраць яго!”
Такі сказ край пачуў, пачуў з веча таго.
Полацк знаў што рабіў, бо калі жмудзь з лясоў
Запалоніла край, што быў згінуць гатоў!
Вось тады не мячом Полацк край ратаваў:
Блескам мудрых рачэй Вільню ён паканаў,
З цёмных дзікіх лясоў вывеў ворагаў ён,
Ў рукі светач ім даў, даў ім правы закон.