Барвенак (1924)/Хараство прыроды/Думкі аб шчасьці

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Вясной Думкі аб шчасьці
Верш
Аўтар: Алесь Гурло
1924 год
Сяўба
Іншыя публікацыі гэтага твора: Думкі аб шчасьці.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ДУМКІ АБ ШЧАСЬЦІ.

Сэрца стамілася цяжкай няволяй,
І адзінота агоркла яму:
Хочацца к сонцу, хочацца ў поле,
Хочацца скінуць цяжар і турму.

Ўсюды так гожа, ў расквеце прырода,
Птушкі шчабечуць у гушчы лясоў, —
Сонца чаруе красою усходу,
Многа аб шчасьці пяе галасоў.

Хіба я лішні на белым на сьвеце?
Хіба радзіўся, каб плакаць — ня пець?
Струны свае я наладжу нарэшше —
Будуць яны мне аб шчасьці зьвінець.

І запяю я галосна пра волю,
Песьняй сваёю напоўню свой край,
І на прасторы шырокага поля
Ўзыйдзе красою прыгожаю рай.