Rwie listočki, pa dalinach
Nosić, raskidaje.
Nie prychodziać žadny wiestki
Ad mužoŭ-wajakaŭ
I sumujuć try niawiestki,
Hlanuŭšy-b zapłakaŭ!
Mnoha letak tak biaz doli
Na kraŭžy, pry rečcy,
Pražyli wiarbiny ŭ poli
Z wietram, ściužaj ŭ sprečcy.
Šmat dzianiočkaŭ skaratali
Żonki adzinoki,
Pokul mužy zawitali
Kim s krajoŭ dalokich.
|}
Jak pory hodu upływajuć na źwieroŭ.
Trudna u nas zimawać źwieram, ptuškam i ówadam, ale jany ŭmiejuć ratawacca ad śmierci.
Šmat jakije źwiery wosieńniu chawajucca ŭ nory i zacišnyje kutočki i tam śpiać usiu zimu. Jany nia ruchajucca, nie jaduć, pakul ich nie razbudzić wiesna.
Chawajucca na zimu ŭ nory i hniozdy i bajbak, i wiasiołaja wawiorka, i wožyk, i barsuk, i miadźwiedź. Chawajucca pad kamieńnia, u ščełki pamiž karoj i ŭ dziupły jaščarki, wužy i roznyje owady. Ciopłyje dni wyklikajuć źwieroŭ z nor.
Dzie zimoj usio było miortwa, tam na wiasnu ziemla, wada i pawietre napaŭniajucca žyčciom.
Šmat jakije źwiery pieremieniajuć swoj lohki, letni kažuch na zimowy, ciopły, pušysty. U hetkim kažuchu nie spužajuć ich marozy, aby tolki nie pryšłosia haładać.
Šmat jakije ptuški nie žywuć ceły hod na adnym miejscy. Kali padchodzić zima, jany wyletajuć na poŭdzień za mnoha tysiač wiorst; a na wias-
