|
Da uczyniu Werebiey
na prypiezcku Ƶniwo
Zmołociwszy uwaryu
pszenicznie Piwo
Pou tyczyny chmielu dau
welmi ż toho żałowau
Dumnych mieu prochaty,
Hostey czastowaty.
Na muzyku Poutarak
wielikuiu sumu
Odliczywszy na kozak
szczo b zahrali Dumu
Ia chudak Werebiey
zaprosiwszy Hostey
Muszu wiesioł byty
z nimi wespoł pity.
Oy prylecieu Snihirok
Skrypaczok nie prosty
Skazać Panu Werebieiu:
Ieduć k tobie Hosty.
Iedzieć pan Ƶurawiel
y Dziaćka Twoy Chrusciel
I Pani Sinica
rodnaia siestryca.
Skoczyt chutko Wierebiey
Hosty spotykaty
Hlanie w pole bystrym okiem —
aż ich nie widaty.
Tolko dwa Puhaczy
sławnyie Trubaczy
I Pan Kruk Basista,
Bocian Worhanista.
Moie miły susiedy
Pany muzykanty
Zahraycie ż mnie tańcy,
wiesiołe drabanty.
Miły Kruczku zaspieway,
Snihiroczku zaskrypay,
A ty Panie Bocianie
zaihray na Worhanie.
Iak Wierebiey Hospodar
wiesioło tańcuie
Zaproszonych do sebe
Hostey ne pilnuie.
Zamki biiuć, odmykaiuć
samy Piwa nalewaiuć.
Wierebiey ne baczyć,
wiesioł w Domu skaczet.
Iak Wierebiey Hospodar
perestau skakaty
Stanuuszy pry porozie
poczau pryimowaty
Oy maia ż ty miłaia
drużeczka lubaia
Ia Wierebiey Słuha wasz
czekau dotul usich was
I tak dumnych ion Hostey
sadzić koło stoła
Pasadiwszy byu im rad
niezmarszczywszy czoła.
A Soroki i Halicy
sieli razom na palicy.
Sieła i Warona
chocia ż ne proszona.
Na ton Bankiet kamara
z muraszkaiu zabili,
Z kamareńka try połci
słaniny złupili.
Sto kiełbas narobili
y try kumpi uwȩdzili.
Schaby prypiekano,
do stołu dawano.
I tak dumnych Hostey
usich czȩstowali,
Kamara z muraszkoiu
smaczno używali.
Za zdorowie Wierebia
ieli pili aż do dnia.
Nieczyniwszy zdrady,
niedaznawszy zwady.
Koli blizko pounoczy
Sowa prylecieła,
Tak cicheńko pod stałom
na zdradu usiеła.
Starszy Hość Ƶurawiel
kazau sobie słać pasciel.
Chruscielok upiwsia,
Pad stoł padwaliusia.
Paruieć Sawa Chrusciela,
upuł rozedrała,
A spiaczomu Ƶorawlowi
horło prekusała.
Hospodara ne zhoniła,
Muzykantow poraniła.
A Soroki z Pieczy
musieli ucieczy.
| 
Прапануем да спампаваньня!
