Rodnyje zierniaty (1916)/I/Dwa tawaryšy

← Baćka i syny

Dwa tawaryšy Апавяданьне Аўтар: Эзоп 1916 год Арыгінальная назва: Два товарища Пераклад: Зыгмунт Абрамовіч

Dobry tawaryš →

Іншыя пераклады гэтага твора: Два таварышы (Эзоп).

Прапануем да спампаваньня!

Dwa tawaryšy.

Išli praz les dwa tawaryšy, i wyskačyŭ na ich miadźwiedź.

Adzin s tawaryšoŭ uzlez na drewo i schawaŭsia, a druhi astaŭsia na darozi. — Nima što rabić: loh jon na ziamlu i prykinuŭsia miortwym.

Miadźwiedź padyjšoŭ i pačaŭ niuchać, a jon duch zataiŭ.

Miadźwiedź paniuchaŭ jaho, padumaŭ, što heto niaboščyk, i pajšoŭ.

Kali miadźwiedź adyjšoŭsia, druhi tawaryš źlez z drewa i pačaŭ śmiejacca:

— „Što — kaže — miadźwiedź tabie na wucho šeptaŭ?“

— „A, jon kazaŭ mnie, što chudy toj čeławiek, katory u nieščaści ad swajho tawaryša ŭciekaje“.

Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Kudoj išli tawaryšy? Chto na ich wyskačyŭ? Što zrabili tawaryšy? Što zrabiŭ miadźwiedź? Što padumaŭ miadźwiedź? Kali adyjšoŭ miadźwiedź, što skazaŭ pieršy tawaryš, zležšy z drewa? Što atkazaŭ druhi tawaryš? Ci dobra pastupiŭ pieršy tawaryš, sam schawaŭšysia i pakinuŭšy druhoha? A jak by wy pastupili u takoj pryhodzie?