Старонка:Ветразі (1929).pdf/64

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Штодзенна крышыць перашкоды…
..............
І вось тады
Па правадох
У вёску чуткі перадалі,
Што гэтых трох,
Што гэтых трох
Пад шлем чырвоны заклікаюць…
З вачэй іх сьвецяцца агні,
Яны жывуць нібыта зноўку…
Гатовы заўжды замяніць
Касу на верную вінтоўку.
На твары — мудрасьці пячаць,
Сьвіціцца гордасьць на абліччы…
Бо хто умее працаваць,
Той бараніць за гонар лічыць
… І толькі там
У сіні змрок
Засумавалі тры матулі…
— Няўжо, табе,
Няўжо, сынок,
Крапівай вышылі кашулю?
Ніколі ты не пасядзеў…
У кожнай працы месца знойдзеш…
Табе ня страшны чорны дзень,
Табе ня страшны перашкоды.
— Што перашкоды?!.
Перашкод
Наш не баіцца дух упарты…